“Τελευταία μέρα”
Άνοιξαν διάπλατα μαύροι ουρανοί,
άσχημα νέα για τον ποιητή.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή,
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
Άμα περνιόμαστε για ζωντανοί,
είμαστε από καιρό τώρα νεκροί.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
Σβήσαν τα οράματα γίναν καπνός,
χθες αυτοκτόνησε και ο θεός.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
Σκάψτε την τρύπα μου για να χωθώ,
από του ήλιου το φως να κρυφτώ.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ ‘αυτήν την πόλη.
